Натхненьне ня купляецца –
Бярэш любоўю толькі.
Калі яно губляецца,
Ня возьмеш нават долькі:
Ніякае прывабнасьці
Ў радкох сухіх, няроўных.
Пачуеш свае слабасьці
На вершах малакроўных.
I слова ў іх халоднае –
Бяз музыкі, бяз соку,
I пачуцьцё галоднае,
Замглелае, у змроку.
Ажно душа куляецца,
Як ад allegro полькі.
Ці добра ўсё згуляецца?
Ці пазаціхнуць болькі?
Натхненьне, маё золатка,
Пусьці сваё карэньне!
Хай будзе сэрцу соладка
Праз творчае гарэньне.
|
|
